Διά καρποφόρα δέντρα και το φύτεμα δέντρων, όπως γράφει ο Ξενοφών, αυτό το κείμενο από τα άρθρα κηποτεχνίας και τα άρθρα κήπου διά την κατασκευή και συντήρηση κήπων, την αρχιτεκτονική κήπων, τη διαμόρφωση κήπου ή το αυτόματο πότισμα κήπου, προσδιορίζει σχετικές κηπουρικές εργασίες ή συμβουλές κηπουρικής. Όπως ισχύει διά τα υπόλοιπα κείμενα ή τα ΑΡΘΡΑ ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, έτσι και το παρόν άρθρο τελεί αυστηρώς υπό το καθεστώς νομικής προστασίας βάσει συμβολαιογραφικής πράξεως και σύννομων τεχνολογικών μέτρων προστασίας και διατάξεων ευρωπαϊκών Οδηγιών, νομικής βάσεως και του Νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων μετά των σχετικών νεωτέρων τροποποιήσεων αυτού (Ν. 2121/93, άρ. 66Α), καθώς προσδιορίζεται εις τους όρους χρήσεως του ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ.
Όλοι γνωρίζουν το γεγονός ότι για να λάβει χώρα η κατασκευή κήπων με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές τις οποίες
προσδιορίζει η αρχιτεκτονική κήπων, χρειάζεται να χρησιμοποιηθούν διάφορα φυτά με σκοπό να διαταχθούν στο χώρο ώστε να ακολουθήσει το φύτεμα δέντρων και των λοιπών καλλωπιστικών φυτών. Ο τρόπος με τον οποίο φυτεύονται τα καρποφόρα δέντρα ανέκαθεν απασχολούσε τους καλλιεργητές. Μέχρι σήμερα έχουν διεξαχθεί διάφορα σχετικά πειράματα με σκοπό να προσδιορισθεί η πιο αποτελεσματική τακτική, ώστε τα φυτά να ευημερούν και να παράγουν λαχταριστούς καρπούς. Επιπροσθέτως, έχουν γραφθεί αρκετά κείμενα τα οποία πραγματεύονται το θέμα γύρω από το φύτεμα. Ήδη από την αρχαιότητα έχουμε κληρονομιά η οποία περιλαμβάνει τέτοια γραπτά μνημεία. Μάλιστα, ένα από τα χαρακτηριστικά κείμενα είναι εκείνο όπου καταγράφει ο Ξενοφών ένα διάλογο ανάμεσα στον Σωκράτη και τον Ισχόμαχο.
Είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρον το ότι ο Ξενοφών χρησιμοποιεί ένα θέμα το οποίο απασχολούσε τους Έλληνες καλλιεργητές
της εποχής του προκειμένου να διαμορφώσει το διδακτικό κείμενό του. Αυτό αποδεικνύει το ότι υπάρχει μία διαχρονικότητα ή άρρηκτη σχέση ανάμεσα στην εμπειρική ή επιστημονική προσπάθεια για έρευνα από τη μία πλευρά και στη νοοτροπία η οποία προσδιορίζει την ανάγκη ή την επιθυμία γιά βελτίωση των ποιοτικών και ποσοτικών χαρακτηριστικών των καλλιεργειών ή των παραγόμενων γεωργικών προϊόντων από την άλλη πλευρά. Ήδη, όπως προαναφέρθηκε, χρησιμοποιώντας υπό της μορφής του φιλοσοφικού εργαλείου το διάλογο ο οποίος διαρθρώνεται ανάμεσα στον Σωκράτη και τον Ισχόμαχο, ο Ξενοφών παρέχει στους σύγχρονους αναγνώστες μερικές σημαντικές πληροφορίες και λεπτομέρειες γύρω από τις διάφορες τακτικές που ακολουθούσαν στην Ελλάδα κατά την αρχαιότητα όταν διενεργούσαν το φύτεμα δέντρων.
Έτσι, λοιπόν, χάρις εις τον Ξενοφώντα μπορούμε να πληροφορηθούμε το ότι στους χρόνους της δικής του εποχής, πολλοί αρχαίοι Έλληνες καλλιεργητές συνήθιζαν να πιστεύουν ότι ήταν κατάλληλο να πραγματοποιήσουν τη φύτευση αφού προηγουμένως ανοίξουν στο έδαφος ένα κοίλωμα ή λάκκο του οποίου το βάθος έπρεπε να είναι το ελάχιστο ενάμισο πόδι και το μέγιστο έως δυόμισι με τρία πόδια. Επιπροσθέτως, το πλάτος δεν χρειάζοταν να είναι περισσότερο των δύο ποδιών. Σε αυτό το σημείο, καλό θα ήταν να επισημανθεί το ότι ένα πόδι αντιστοιχεί σε περίπου τριάντα και μισό εκατοστά και συγκεκριμένα, ισοδυναμεί με 30,48 cm.
Κατά την αντίληψή τους, διαμορφώνοντας μία τέτοια κοιλότητα στο έδαφος παρείχαν τη δυνατότητα στις ρίζες από τα καρποφόρα δέντρα ώστε να καλυφθούν πλήρως όταν έκλειναν το λάκκο, ενώ ταυτοχρόνως εξασφάλιζαν την ασφάλειά τους εκ των άμεσων επιδράσεων του περιβάλλοντος χώρου. Δηλαδή, το χώμα το οποίο κάλυπτε το ριζικό σύστημα τις προστάτευε από την υπερβολική ζέστη, τον αέρα ή τα βροχόνερα.
Από την άλλη μεριά όταν η γη ήταν υγρή έσκαβαν ρηχότερους λάκκους σε σχέση με αυτούς που έφτιαχναν όταν ήταν ξηρή, με σκοπό να αποφύγουν την παρεμπόδιση της αναπτύξεως των ριζών εξ αιτίας του υψηλού υδροφόρου ορίζοντος.
Προτού τοποθετήσουν το φυτό, σκόρπιζαν στον πάτο του κάθε λάκκου ένα στρώμα από μαλακό, σκαλισμένο και εύφορο χώμα για να αναπτυχθούν γρήγορα και καλύτερα οι ρίζες. Τέλος, σε κάποια δενδρύλλια, όπως ήταν για παράδειγμα οι ελιές τις οποίες φύτευαν κατά μήκος των οδών, χρησιμοποιούσαν υποστηρίγματα και εάν ήταν αναγκαίο κάλυπταν τα ακραία τους τμήματα με πηλό ή εγκαθιστούσαν σκεπάσματα υπέρ αυτών για να τα προστατεύσουν.
2009 έως σήμερα ©ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, Πρωτότυπες Κηποτεχνικές Διαμορφώσεις Ιδιωτικών Και Ιδιόχρηστων Κήπων