Διά μύκητες και ασθένειες τριανταφυλλιάς, όπως η σκωρίαση τριανταφυλλιάς Phragmidium, αυτό το κείμενο από τα άρθρα κηποτεχνίας και τα άρθρα κήπου διά την κατασκευή και συντήρηση κήπων, την αρχιτεκτονική κήπων, τη διαμόρφωση κήπου ή το αυτόματο πότισμα κήπου, προσδιορίζει σχετικές κηπουρικές εργασίες ή συμβουλές κηπουρικής. Όπως ισχύει διά τα υπόλοιπα κείμενα ή τα ΑΡΘΡΑ ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, έτσι και το παρόν άρθρο τελεί αυστηρώς υπό το καθεστώς νομικής προστασίας βάσει συμβολαιογραφικής πράξεως και σύννομων τεχνολογικών μέτρων προστασίας και διατάξεων ευρωπαϊκών Οδηγιών, νομικής βάσεως και του Νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων μετά των σχετικών νεωτέρων τροποποιήσεων αυτού (Ν. 2121/93, άρ. 66Α), καθώς προσδιορίζεται εις τους όρους χρήσεως του ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ.
Όπως γράφουμε συχνά σε σχετικά κείμενα της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, η τριανταφυλλιά είναι ένας από τους πιο προσφιλείς
ανθοφόρους θάμνους. Αυτό δεν ισχύει μόνο για την περίπτωση των ελληνικών κήπων, αλλά και για τους κήπους σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Η καλλιέργεια ρόδων και η δημιουργία νέων ποικιλιών με συνεχώς διαφορετικά χαρακτηριστικά αποχρώσεων ή οσμών των ανθέων προσδιορίζουν ένα άσβεστο πάθος πολλών ανθρώπων σε όλες τις χώρες ανά τους αιώνες. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η τριανταφυλλιά είναι ένα από εκείνα τα φυτά τα οποία στην κηποτεχνία μπορούν να συγκροτήσουν από μόνα τους έναν κήπο κατά την κηποποιία, χωρίς να συνδυάζονται ή να συνυπάρχουν με κανένα άλλο. Τέτοιοι κήποι ή οι εκτεταμένες καλλιεργητικές εκτάσεις, που απαρτίζονται μόνο από ρόδα, ονομάζονται "ροδώνες" και υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι είναι εντυπωσιακοί σε πολλές κοινωνίες.
Η τριανταφυλλιά θεωρείται σε γενικές γραμμές ότι είναι ένα αρκετά αξιόπιστο φυτό προκειμένου να κοσμήσει έναν
ιδιωτικό και ιδιόχρηστο κήπο. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι τυχερή και δεν αντιμετωπίζει προβλήματα ή ασθένειες, όπως ακριβώς συμβαίνει με όλα τα υπόλοιπα φυτά κήπου. Μάλιστα, ένα από τα πιο συχνά προβλήματα τριανταφυλλιάς που συναντάται στους ελληνικούς κήπους είναι η σκωρίαση τριανταφυλλιάς. Εκδηλώνεται άλλοτε με μεγαλύτερη και άλλοτε με μικρότερη ένταση σε πάρα πολλές ποικιλίες του ρόδου οι οποίες παρουσιάζουν διαφορετικό μέγεθος αντοχής ή ανοχής στην προσβολή, γιατί αυτό αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του θάμνου. Η σκωρίαση είναι μία από τις σημαντικές μυκητολογικές ασθένειες τριανταφυλλιάς που εμφανίζεται πιο συχνά στην κάτω επιφάνεια των φύλλων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν καλύπτει και την άλλη επιφάνειά τους ή σπανιότερα, τους βλαστούς της.
Όταν η τριανταφυλλιά προσβληθεί από σκωρίαση, τελικώς εμφανίζονται πολυπληθή διασκορπισμένα κιτρινωπά ή
πορτοκαλόχρωμα ογκίδια. Αυτό το σύμπτωμα προέρχεται από τη δράση διαφόρων ειδών μυκήτων που ανήκουν στο Γένος Phragmidium. Τα διάσπαρτα ογκίδια μπορούν να πληθαίνουν ώσπου στο τέλος να συνενώνονται σε μία μεγαλύτερη έκταση. Ταυτοχρόνως, επειδή η μυκητολογική ασθένεια προξενεί ζημία στη δομή των φυτικών ιστών, ενδέχεται να μεταχρωματίζονται οι προσβεβλημένες περιοχές σε αποχρώσεις σκοτεινόχρωμες, οπότε μοιάζουν περισσότερο μελανοϊώδεις. Από την άνοιξη και ύστερα αρχίζει η ζημιογόνος δραστηριότητα του φυτοπαθογόνου παρασίτου η οποία καταλήγει το φθινόπωρο στην περαιτέρω ανάπτυξη καστανόχρωμων ογκιδίων. Η εμφάνιση των τελευταίων στην ουσία πιστοποιεί τη δυνατότητα του πλήρως ανεπτυγμένου μύκητα να διαχειμάσει και να αναζωογονηθεί κατά την άνοιξη του ερχόμενου έτους για να συνεχίσει το βιολογικό κύκλο του.
Η σκωρίαση τριανταφυλλιάς προσβάλλει κυρίως τα φύλλα, αλλά μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα υπέργεια τμήματα του φυτού τα οποία αξιοποιεί σαν χώρους διαχειμάσεως. Μάλιστα είναι σε θέση να εισχωρήσει εντός του φλοιού ή του ξύλου. Είναι μεταδοτική ασθένεια και οι υγροθερμικές συνθήκες ευνοούν την επέκτασή της, αλλά οι υπερβολικές θερινές θερμοκρασίες μπορούν να επιδράσουν αρνητικώς στην ανάπτυξη των αποικιών των μυκήτων.
Όπως προτείνουμε και σε άλλες μυκητολογικές ασθένειες τριανταφυλλιάς δεν ενδείκνυται η διαβροχή ή διατήρηση των τριανταφυλλιών υπό υγρών συνθηκών. Τα προσβεβλημένα τμήματα πρέπει κυρίως την άνοιξη να αποκόπτονται, να συλλέγονται και να απομακρύνονται ή να καίγονται καλύτερα. Η χημική καταπολέμηση πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν πιο σύντομα κατά την άνοιξη και εάν είναι εφικτό πριν την έκπτυξη των οφθαλμών του φυτού με προσεκτική χρήση βρέξιμου θειαφιού ή καλύτερα κατάλληλων μυκητοκτόνων.
2009 έως σήμερα ©ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, Πρωτότυπες Κηποτεχνικές Διαμορφώσεις Ιδιωτικών Και Ιδιόχρηστων Κήπων