Διά βοτανοθεραπεία διά τη δυσεντερία ως γράφει ο Ιπποκράτης διά τα βότανα, τα κουκιά και το ριζάρι, αυτό το κείμενο από τα άρθρα κηποτεχνίας και τα άρθρα κήπου διά την κατασκευή και συντήρηση κήπων, την αρχιτεκτονική κήπων, τη διαμόρφωση κήπου ή το αυτόματο πότισμα κήπου, προσδιορίζει σχετικές κηπουρικές εργασίες ή συμβουλές κηπουρικής. Όπως ισχύει διά τα υπόλοιπα κείμενα ή τα ΑΡΘΡΑ ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, έτσι και το παρόν άρθρο τελεί αυστηρώς υπό το καθεστώς νομικής προστασίας βάσει συμβολαιογραφικής πράξεως και σύννομων τεχνολογικών μέτρων προστασίας και διατάξεων ευρωπαϊκών Οδηγιών, νομικής βάσεως και του Νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων μετά των σχετικών νεωτέρων τροποποιήσεων αυτού (Ν. 2121/93, άρ. 66Α), καθώς προσδιορίζεται εις τους όρους χρήσεως του ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ.
Η δυσεντερία αποτελούσε και συνεχίζει να παραμένει ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο ταλαιπωρεί την υγεία πολλών ανθρώπων. Κατά το παρελθόν αρκετοί προσπάθησαν να προσδιορίσουν φάρμακα και τροφές τα οποία είναι ικανά να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση αυτού του ενοχλητικού προβλήματος. Οι φίλες και οι φίλοι της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ μπορούν να πληροφορηθούν για το ότι ο Ιπποκράτης, στο πρόσωπο του οποίου έχουμε αναφερθεί σε άλλα κείμενα από τη δημοσιοποιημένη βάση δεδομένων με τα άρθρα κήπου, παραθέτει στα κείμενά του κάποιες απλές πρακτικές συμβουλές για να βοηθήσει τους ανθρώπους οι οποίοι υποφέρουν από τα συμπτώματα που προκαλεί η δυσεντερία. Αυτός ο μεγάλος Έλληνας της αρχαιότητος βασίζει τις συμβουλές του στα βότανα και στη βοτανοθεραπεία.
Έτσι, λοιπόν, για να καταπραΰνει κάποιος τις οχλήσεις εξ αιτίας της δυσεντερίας χρειάζεται να παρασκευάσει ένα απλό μείγμα του οποίου τα κύρια συστατικά είναι φυτικής προελεύσεως. Συγκεκριμένα, πρέπει αρχικώς να καθαρίσει μερικά κουκιά και από αυτά τα καθαρισμένα να τοποθετήσει περίπου ογδόντα γραμμάρια, δηλαδή όσο ένα αρχαίο τεταρτημόριο, σε ένα σκεύος σαν το γουδί για να τα κοπανίσει μαζί με δώδεκα αποξηραμένα κλωνάρια από ερυθρόδανο. Ο ερυθρόδανος είναι ένα πασίγνωστο φυτό της ελληνικής χλωρίδος το οποίο περιλαμβάνει το είδος ερυθρόδανος βαφικός ή Rubia tinctorum, που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον για τη βαφή κυρίως ερυθρόχρωμων ενδυμάτων χάρις εις τις ρίζες του και δεν είναι άλλο από το περιώνυμο ριζάρι ή αλλιώς γνωστό με τα ονόματα αλιζάρι, παρθενόχρωμα, ερευθέδανο, μπογιά, αιματάκι και διαβολομπογιά.
Αφού κοπανιστούν στο γουδί πολύ καλά τα κουκιά με το ριζάρι στη συνέχεια ανακατώνονται, επίσης πολύ καλά, αναμεταξύ τους και ψήνονται με τη σταδιακή προσθήκη μικρών ποσοτήτων λίπους. Τελικώς, με βάση τον Ιπποκράτη, παράγεται ένα μείγμα το οποίο έχει ιδιότητες ικανές να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πάσχοντος ατόμου από δυσεντερία.
2009 έως σήμερα ©ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, Πρωτότυπες Κηποτεχνικές Διαμορφώσεις Ιδιωτικών Και Ιδιόχρηστων Κήπων