Ελληνική μυθολογία ή μύθοι με φυτά διά μέλισσα και κυψέλη, όπου εμπλέκονται η Δήμητρα, η Εφεσία Αρτέμιδα και η Πυθία Δελφών ή Δελφία Μέλισσα, αυτό το κείμενο από τα άρθρα κηποτεχνίας και τα άρθρα κήπου διά την κατασκευή και συντήρηση κήπων, την αρχιτεκτονική κήπων, τη διαμόρφωση κήπου ή το αυτόματο πότισμα κήπου, προσδιορίζει σχετικές κηπουρικές εργασίες ή συμβουλές κηπουρικής. Όπως ισχύει διά τα υπόλοιπα κείμενα ή τα ΑΡΘΡΑ ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, έτσι και το παρόν άρθρο τελεί αυστηρώς υπό το καθεστώς νομικής προστασίας βάσει συμβολαιογραφικής πράξεως και σύννομων τεχνολογικών μέτρων προστασίας και διατάξεων ευρωπαϊκών Οδηγιών, νομικής βάσεως και του Νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων μετά των σχετικών νεωτέρων τροποποιήσεων αυτού (Ν. 2121/93, άρ. 66Α), καθώς προσδιορίζεται εις τους όρους χρήσεως του ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ.
Ο άνθρωπος αρέσκεται στο να παρατηρεί τη Φύση και τα πλάσματά της, ενώ πολλές φορές ταυτίζεται με αυτά όσον αφορά σε κάποια χαρακτηριστικά γνωρίσματα της συμπεριφοράς τους. Η μέλισσα είναι ένα από τα πιο ωφέλιμα έντομα, που έχει εντυπωσιάσει όλες τις γενιές των ανθρώπων. Ήδη από την αρχαιότητα οι άνθρωποι αναγνώρισαν τη χρησιμότητά της και την περιέβαλαν με ποικίλες ιστορίες. Για αυτό δεν ήταν δυνατό η ελληνική μυθολογία να μην παραχωρήσει μία τιμητική θέση σε αυτό το έντομο μέσα στο πάνθεον των πρωταγωνιστών των ιστοριών της.
Έτσι, λοιπόν, θα ενημερώσουμε τις φίλες και τους φίλους της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ για το ότι ένας από τους πιο συνηθισμένους μύθους των αρχαίων Ελλήνων θέλει τη Μέλισσα να είναι αρχικώς μία υπερήλικη ιέρεια αφιερωμένη στην υπηρεσία της θεάς Δήμητρας. Η ηλικιωμένη γυναίκα ήταν ιδιαιτέρως ευσεβής και εργατική. Η παροιμιώδης ευλάβειά της είχε συγκινήσει ακόμα και την ίδια τη Δήμητρα.
Η θεά αξιολογώντας την ευσέβεια της ιέρειάς της και θέλοντας να τιμήσει τη Μέλισσα για το γεγονός ότι ήταν αξιόπιστη και άξια για το έργο που επιτελούσε, αποφάσισε να της κάμνει ένα ιδιαίτερο δώρο. Συγκεκριμένα, τη μύησε η ίδια η θεά στα πιο απόκρυφα μυστήριά της, αλλά η Μέλισσα δεν μπορούσε να τα αποκαλύψει σε κανένα άτομο και με κανέναν τρόπο.
Οι υπόλοιπες γυναίκες γνώριζαν το ιδιαίτερο προνόμιο της Μέλισσας και ήθελαν να γίνουν κοινωνοί αυτών των απόκρυφων γνώσεων. Όλες ήθελαν να μάθουν τα θεϊκά μυστικά και τις ιδιαίτερες τελετουργίες προς τιμήν της θεάς Δήμητρας. Αλλά η Μέλισσα τηρώντας μία ακλόνητη στάση ποτέ δεν αποκάλυψε τις γνώσεις που της εμπιστεύθηκε κατ' ιδίαν η Δήμητρα. Οι υπόλοιπες γυναίκες εξοργίστηκαν από την άρνηση της Μέλισσας και σε μία στιγμή κάτω από το κράτος της φρενήρους οργής διαμέλισαν σε πολλά μικρά κομμάτια τη δύστυχη γριούλα ιέρεια.
Η Δήμητρα όταν συνειδητοποίησε το κακό που είχε γίνει εξοργίστηκε αφάνταστα και τιμώρησε τις γυναίκες αμέσως πάρα πολύ αυστηρά εξαπολύοντας έναν φονικό λοιμό και ταυτοχρόνως από τα κομμάτια της Μέλισσας δημιουργήθηκαν ολόκληρα σμήνη από μικρά εντυπωσιακά έντομα. Αυτά ήταν οι μέλισσες.
Στην αρχαιότητα οι ιέρειες της Δήμητρας η οποία είχε ιδιαίτερη σχέση με τη γεωργία, πήραν το όνομα Μέλισσες. Η κυψέλη και τα έντομα μέλισσες έγιναν πολλάκις ιδιαίτερο σύμβολο κοινωνικής οργανώσεως, αποικισμού και Εφέσιων νομισμάτων. Επιπροσθέτως, εκτός από την περίπτωση της Δήμητρας και οι ιέρειες με τους αρχιερείς που είχε η Εφεσία Αρτέμιδα απέκτησαν παραπλήσια ονόματα. Τέλος, ακόμα και η Πυθία Δελφών είχε αποκτήσει το σπάνιο προσωνύμιο "Δελφία Μέλισσα", γεγονός το οποίο καταδεικνύει την μεγάλη εντύπωση την οποία προκαλούσε το συγκεκριμένο έντομο στους αρχαίους Έλληνες.
2009 έως σήμερα ©ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, Πρωτότυπες Κηποτεχνικές Διαμορφώσεις Ιδιωτικών Και Ιδιόχρηστων Κήπων