Διά φάσεις εις την ανάπτυξη φυτών ανά έτος εις το υπόγειο τμήμα και εις το υπέργειο τμήμα, καθώς έγραψε ο Θεόφραστος, αυτό το κείμενο από τα άρθρα κηποτεχνίας και τα άρθρα κήπου διά την κατασκευή και συντήρηση κήπων, την αρχιτεκτονική κήπων, τη διαμόρφωση κήπου ή το αυτόματο πότισμα κήπου, προσδιορίζει σχετικές κηπουρικές εργασίες ή συμβουλές κηπουρικής. Όπως ισχύει διά τα υπόλοιπα κείμενα ή τα ΑΡΘΡΑ ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, έτσι και το παρόν άρθρο τελεί αυστηρώς υπό το καθεστώς νομικής προστασίας βάσει συμβολαιογραφικής πράξεως και σύννομων τεχνολογικών μέτρων προστασίας και διατάξεων ευρωπαϊκών Οδηγιών, νομικής βάσεως και του Νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων μετά των σχετικών νεωτέρων τροποποιήσεων αυτού (Ν. 2121/93, άρ. 66Α), καθώς προσδιορίζεται εις τους όρους χρήσεως του ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ.
Πολλές φιλές και αρκετοί φίλοι της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ αναρωτιούνται για το εάν το υπόγειο τμήμα ή το υπέργειο τμήμα των φυτών αναπτύσσονται με τον ίδιο ρυθμό καθ' όλη την διάρκεια του έτους. Αυτή η απορία φαίνεται ότι απασχολούσε τους καλλιεργητές και κατά την αρχαιότητα με αποτέλεσμα ο Θεόφραστος, στο πρόσωπο του οποίου έχουμε αναφερθεί σε άλλα άρθρα από τη δημοσιοποιημένη βάση δεδομένων με τα άρθρα κήπου, να επισημάνει κάποιες απόψεις ή θεωρίες γύρω από το σχετικό θέμα στα γραπτά κείμενά του.
Η πρώτη θεωρία την οποία καταγράφει ο Θεόφραστος θεωρώντας την ως αρκετά πιθανή για την ανάπτυξη φυτών, υποστηρίζει το ότι οι ρίζες και τα υπέργεια μέρη των φυτών και δη των δένδρων αναπτύσσονται ταυτοχρόνως τις ίδιες χρονικές περιόδους όταν οι κλιματολογικές συνθήκες είναι φυσιολογικές αναλόγως της εποχής. Ακόμα και μη άμεσα αντιληπτές μεταβολές τις οποίες υφίστανται τα φυτά στο υπέργειο τμήμα τους αποτελούν φάσεις μίας ευρύτερης αναπτυξιακής διαδικασίας η οποία καθορίζεται τόσο από το περιβάλλον, όσο και από ίδιο το φυτό.
Από την άλλη πλευρά ο Θεόφραστος παρουσιάζει ακόμα μία θεωρία των αρχαίων Ελλήνων γύρω από τις ετήσιες φάσεις οι οποίες αφορούν στην ανάπτυξη φυτών. Συγκεκριμένα, αυτή θέλει το υπόγειο τμήμα, δηλαδή το ριζικό σύστημα, να αναπτύσσεται μόνο κατά κανόνα τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες, ενώ το υπέργειο τμήμα κατά την άνοιξη και το καλοκαίρι. Εξ άλλου, δεν είναι τυχαίο το ότι πολλοί θεωρούσαν το φθινόπωρο ως την πιο κατάλληλη εποχή φυτεύσεως, αφού τότε το ριζικό σύστημα θα αναπτύσσονταν καλύτερα και κατά συνέπεια θα εγκαθίσταντο πιο εύκολα τα φυτά. Η ερμηνεία αυτής της απόψεως βασίζεται περισσότερο στις δυσμενείς επιδράσεις των κλιματολογικών συνθηκών επί των υπέργειων τμημάτων τα οποία είναι εκτεθειμένα στο περιβάλλον, σε αντίθεση με το ριζικό σύστημα το οποίον προστατεύεται εντός του εδαφικού υποστρώματος. Φαίνεται, όμως, ότι ο Θεόφραστος δεν συμπαθεί ιδιαιτέρως αυτήν την άποψη, παρ' όλο που πιθανώς να έχει κάποια λογική βάση, διότι θεωρεί το γεγονός ότι το οποιοδήποτε φυτό είναι ένα ενιαίο σύστημα το οποίο δεν είναι δυνατό να παρακωλύει τμηματικώς και εποχιακώς την ροή των διαφόρων εσωτερικών υλών του παύοντας την ανάπτυξή του η οποία στην πραγματικότητα αναπροσαρμόζεται αναλόγως των εποχιακών δεδομένων.
2009 έως σήμερα ©ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, Πρωτότυπες Κηποτεχνικές Διαμορφώσεις Ιδιωτικών Και Ιδιόχρηστων Κήπων