Διά γονιμότητα εδάφους με βάση τα όσα μετέφεραν ο Κασσιανός Βάσσος, ο Διοφάνης και ο Ανατόλιος, αυτό το κείμενο από τα άρθρα κηποτεχνίας και τα άρθρα κήπου διά την κατασκευή και συντήρηση κήπων, την αρχιτεκτονική κήπων, τη διαμόρφωση κήπου ή το αυτόματο πότισμα κήπου, προσδιορίζει σχετικές κηπουρικές εργασίες ή συμβουλές κηπουρικής. Όπως ισχύει διά τα υπόλοιπα κείμενα ή τα ΑΡΘΡΑ ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, έτσι και το παρόν άρθρο τελεί αυστηρώς υπό το καθεστώς νομικής προστασίας βάσει συμβολαιογραφικής πράξεως και σύννομων τεχνολογικών μέτρων προστασίας και διατάξεων ευρωπαϊκών Οδηγιών, νομικής βάσεως και του Νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων μετά των σχετικών νεωτέρων τροποποιήσεων αυτού (Ν. 2121/93, άρ. 66Α), καθώς προσδιορίζεται εις τους όρους χρήσεως του ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ.
Όπως έχουμε ενημερώσει τις φίλες και τους φίλους μας σε άλλα κείμενα από τη δημοσιοποιημένη βάση δεδομένων με τα
άρθρα κήπου της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, στα γραπτά κείμενα του Κασσιανού Βάσσου καταγράφονται πολλές διάσπαρτες και ποικίλες προγενέστερες γνώσεις περί γεωργικών και αγροτικών θεμάτων. Μεταξύ αυτών παρουσιάζονται πολλές θεωρίες ή εμπειρικές τακτικές των καλλιεργητών γύρω από μεθόδους αξιοποιήσεως της γης και των εν γένει καλλιεργειών τους. Για αυτό, λοιπόν, καταγράφοντας τις υποδείξεις τις οποίες έκαμναν τόσο ο Ανατόλιος, όσο και ο Διοφάνης, ο φερόμενος με το όνομα Κασσιανός Βάσσος εκμυστηρεύεται στους αναγνώστες του αρκετές πληροφορίες γύρω από ειδικές γνώσεις τις οποίες χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες πριν από πολλούς αιώνες προκειμένου να αξιολογήσουν τη γονιμότητα της γης τους για να εξασφαλίσουν καλύτερες προϋποθέσεις ευημερίας των φυτών που φρόντιζαν.
Έτσι, αρχικώς τονίζεται το ότι ένα γόνιμο χώμα διακρίνεται από τη συμπεριφορά και την όψη του τις οποίες παρουσιάζει αναλόγως της εκάστοτε εποχής. Συγκεκριμένα, όταν βρέχεται πολύ δεν βαλτώνει, όταν επικρατεί ξηρασία δεν θρυμματίζεται πολύ και όταν επικρατεί κρύο δεν παγώνει η επιφάνειά του έτσι ώστε να γίνεται σαν συμπαγές δάπεδο. Επιπροσθέτως, η γη είναι γόνιμη εάν φυτρώνουν και διατηρούνται άγρια δένδρα με μεγάλο εύρωστο παρουσιαστικό και πλούσια κόμη. Αντιθέτως, εάν φύονται αγκαθωτά φυτά και χαμόκλαδα ή κοντά χορτάρια, τότε η γη δεν είναι κατάλληλη για καλλιέργειες.
Ένας άλλος εντυπωσιακός τρόπος προσδιορισμού για τη γονιμότητα εδάφους έχει να κάμνει με τη γευσιγνωσία ή την οσμή του χώματος. Οι Έλληνες καλλιεργητές έσκαβαν αρκετά κάποιον λάκκο και αφαιρούσαν μάλλον από τον πυθμένα του ή τα κατώτερα τοιχώματα ένα κομμάτι χώματος. Στη συνέχεια εμπειρικώς μέσω της οσφρήσεως εκτιμούσαν το πόσο κατάλληλο για καλλιέργεια ήταν ή το τοποθετούσαν σε ένα αγγείο με πόσιμο νερό και δοκίμαζαν το μείγμα. Εάν ήταν ηδύγευστο, τότε το χώμα ήταν κατάλληλο προς χρήσιν. Το αντίθετο συνέβαινε εάν είχε αλμυρή γεύση ή ενοχλητική αποφορά κατά την όσφρηση. Αυτές οι τακτικές μπορεί σήμερα να ακούγονται ακόμα και αστείες σε κάποιους οι οποίοι δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη επαφή με τη γεωργία, αλλά μάλλον θα πρέπει να είναι κάπως προσεκτικοί στην κρίση τους, αφού ανάλογες εμπειρικές τακτικές χρησιμοποιούνται έως σήμερα. Ακόμα και εμείς στην ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ αρκετές φορές όταν θέλουμε στα γρήγορα να σχηματίσουμε μία μακροσκοπική επιφανειακή εικόνα για την ποιότητα του χώματος ενός κήπου δοκιμάζουμε με την άκρη της γλώσσας μία μικροποσότητα σκαμμένου χώματος, χωρίς να έχει δεχθεί κοπριά και λίπανση ή μυρίζουμε μία λακκούβα που σκάβουμε σε βάθος περίπου είκοσι έως τριάντα εκατοστών. Εάν η οσμή μοιάζει με αυτή που αναδίδει το νοτισμένο έδαφος δάσους μετά από βροχόπτωση ή η γεύση θυμίζει λίγο τη γύρη ανθέων και κωνοφόρων που αποκτούμε από μελίσσια τότε έχουμε μία πρώτη ένδειξη για την καλή ποιότητα του χώματος.
Τέλος, μία άλλη μέθοδο που χρησιμοποιούσαν για να ελέγξουν τη γονιμότητα εδάφους οι Έλληνες πριν από πολλούς αιώνες, αλλά επίσης εξακολουθεί να εφαρμόζεται ακόμα και σήμερα για να ελέγξουμε εμπειρικώς τη συμπίεση του εδάφους είναι η πλήρωση ενός λάκκου με το χώμα της εκσκαφής του. Συγκεκριμένα, έσκαβαν ένα μεγάλο λάκκο και πετούσαν το χώμα της εκσκαφής του σε κάποιο κοντινό σημείο. Στη συνέχεια επανατοποθετούσαν αυτό το χώμα στον λάκκο. Εάν γέμιζε πάλι ή καλύτερα εάν περίσσευε, τότε το αρχικό έδαφος ήταν καλό και ασυμπίεστο. Αντιθέτως, εάν δεν γέμιζε ο λάκκος, τότε η γη είχε πρόβλημα.
2009 έως σήμερα ©ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, Πρωτότυπες Κηποτεχνικές Διαμορφώσεις Ιδιωτικών Και Ιδιόχρηστων Κήπων