Διά κηπευτικά και φράουλα ή χαμαικέρασος ή fragaria, αυτό το κείμενο από τα άρθρα κηποτεχνίας και τα άρθρα κήπου διά την κατασκευή και συντήρηση κήπων, την αρχιτεκτονική κήπων, τη διαμόρφωση κήπου ή το αυτόματο πότισμα κήπου, προσδιορίζει σχετικές κηπουρικές εργασίες ή συμβουλές κηπουρικής. Όπως ισχύει διά τα υπόλοιπα κείμενα ή τα ΑΡΘΡΑ ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, έτσι και το παρόν άρθρο τελεί αυστηρώς υπό το καθεστώς νομικής προστασίας βάσει συμβολαιογραφικής πράξεως και σύννομων τεχνολογικών μέτρων προστασίας και διατάξεων ευρωπαϊκών Οδηγιών, νομικής βάσεως και του Νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων μετά των σχετικών νεωτέρων τροποποιήσεων αυτού (Ν. 2121/93, άρ. 66Α), καθώς προσδιορίζεται εις τους όρους χρήσεως του ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ.
Στην ΑΝΘΑΝΣΣΑ υποστηρίζουμε συχνά την άποψη ότι σε έναν ιδιωτικό και ιδιόχρηστο χώρο πρασίνου καλό θα ήταν να
καλλιεργούνται μερικά κηπευτικά φυτά. Το να χρησιμοποιεί κάποιος τους καρπούς από τον κήπο του δημιουργεί ένα πολύ ευχάριστο συναίσθημα, αλλά και ικανοποίηση. Βεβαίως, τα κηπευτικά είναι διάφορα, αλλά μερικά μάλλον ξεχωρίζουν. Έτσι, από τα πιο αγαπημένα είναι η φράουλα ή χαμαικέρασος. Οι καρποί της είναι ιδιαιτέρως απολαυστικοί σε όλους, ενώ ακόμα και τα περισσότερα παιδιά δείχνουν να τους προτιμούν. Υπάρχει πληθώρα συνταγών μαγειρικής στις οποίες πρωταγωνιστούν οι φράουλες και ως γνωστόν, πλαισιώνουν συχνά διάφορα γλυκά. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η φράουλα είναι στενή συγγενής της τριανταφυλλιάς, παρ' όλο που εμφανισιακώς δεν δείχνουν να μοιάζει έστω και κατ' ελάχιστον. Στην πραγματικότητα, όμως, φράουλα προσδιορίζει το γένος Fragaria των Ροδωδών και είναι ένα πολυετές ποώδες φυτό με ανεπτυγμένη ικανότητα προσαρμογής σε ποικίλα εδάφη, αλλά προτιμάει αυτά τα οποία διακρίνονται για τον μάλλον κάπως όξινο χαρακτήρα τους.
Ο βιολογικός κύκλος της παρουσιάζει αρκετές ιδιαιτερότητες. Στους ελληνικούς ιδιωτικούς και ιδιόχρηστους κήπους η πιο
κατάλληλη εποχή για τη διαμόρφωση ή διαφοροποίηση των ανθέων της είναι το φθινόπωρο, όταν δηλαδή αρχίζει να μειώνεται η διάρκεια της ημέρας και η θερμοκρασία περιβάλλοντος. Αλλά με την έλευση του χειμώνα το φυτό θέτει τον εαυτό του σε ένα είδος ληθάργου και προκειμένου να είναι σε θέση αργότερα να ανθοφορήσει παραγωγικώς χρειάζεται αυτή την εποχή να δεχθεί χαμηλές θερμοκρασίες λίγο κάτω των επτά βαθμών Κελσίου. Κατόπιν, με την έλευση της ανοίξεως η φράουλα παράγει τα άνθη της τα οποία θα δώσουν τους πολυπόθητους καρπούς. Όμως, αυτό πρέπει να γίνει πριν η θερμοκρασία περιβάλλοντος και η διάρκεια της ημέρας αυξηθούν πολύ καθώς πλησιάζουμε προς το καλοκαίρι, διότι τότε το βιολογικό ρολόι της θα την εξαναγκάσει να περάσει από τη φάση της παραγωγής καρπών στη διαδικασία αναπτύξεως στολώνων. Οι στόλωνες είναι υπέργειες προεκτάσεις της φράουλας οι οποίες αναπτύσσονται τον υπόλοιπο χρόνο και έχουν σκοπό να απομακρυνθούν από το μητρικό φυτό και να ριζοβολήσουν κάπου μακρύτερα δημιουργώντας θυγατρικά φυτά. Καλό θα ήταν στον κήπο μας να μην αφήνουμε όλους τους στόλωνες να αναπτυχθούν, αλλά να επιλέγουμε τους πιο εύρωστους, έτσι ώστε όταν ριζοβολήσουν να τους αποκόψουμε το φθινόπωρο από τη μητρική φραουλιά και να δημιουργήσουμε νέες εύρωστες φραουλιές είτε στο σημείο που ριζοβόλησαν, είτε με τη μεταφύτευσή τους.
Η φύτευση ή μεταφύτευση μίας φραουλιάς στον κήπο μας πρέπει να γίνεται καλύτερα το φθινόπωρο. Βέβαια, αξίζει να τονίσουμε προς τις φίλες και τους φίλους μας το ότι σε επαγγελματικό επίπεδο οι διαδικασίες παραγωγής και φυτεύσεως της φραουλιάς είναι αρκετά διαφορετικές και οι αναφορές μας έχουν να κάμνουν με την απλή καλλιέργειά της για προσωπική απόλαυση στον κήπο. Όταν φυτεύουμε μία φραουλιά πρέπει να την ποτίζουμε τακτικώς, αλλιώς υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να μην ριζοπιάσει. Εάν ριζοπιάσει και αρχίσει την παραγωγή νέου φυλλώματος μπορεί να ανθοφορήσει ή να δημιουργήσει στόλωνες σχεδόν αμέσως οπότε προτείνεται να τα αποκόψουμε όλα σε αυτή τη φάση για ναωμην εξαντληθεί προώρως το φυτό. Με αυτήν την τακτική θα δώσει καλύτερη παραγωγή την ερχόμενη άνοιξη. Επιπροσθέτως καλό θα ήταν πέριξ του φυτού να γίνονται συχνά προσεκτικά σκαλίσματα για τον καλύτερο αερισμό του εδάφους και την απομάκρυνση ενοχλητικών ζιζανίων. Επίσης θα ήταν προς όφελος της φραουλιάς να τοποθετούσαμε πέριξ του φυτού και κάτωθεν των καρπών ένα μαύρο πλαστικό.
Η φραουλιά είναι ένα φυτό το οποίο δεν αρέσκεται σε ξηρά εδάφη, οπότε η συχνή άρδευσή της πρέπει να είναι
εξασφαλισμένη με την προϋπόθεση ότι δε θα λιμνάζει νερό το οποίο μπορεί να τη σαπίσει. Ομοίως, δεν θα πρέπει να αμελήσουμε τη λίπανσή της η οποία είναι αναγκαία λίγο μετά τη φύτευση, στο τέλος του χειμώνα και κατά τη διάρκεια της ανοίξεως προκειμένου να μας δώσει αξιόλογη παραγωγή στον κήπο. Δεν χρειάζεται πολύ φώσφορο. Απαιτεί επαρκείς ποσότητες αζώτου και ακόμα περισσότερο κάλιο. Δυστυχώς, η φραουλιά είναι ένα ευαίσθητο κηπευτικό φυτό. Τα συχνότερα από τα πολλά προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει οφείλονται σε σηψιρριζίες, αδρομυκώσεις, μελίγκρες, τετράνυχο, περονόσπορο και πολύ συχνά στον βοτρύτη με τη χαρακτηριστική μούχλα. Η αντιμετώπιση αυτών των προσβολών γίνεται με την προσεκτική χρήση εντομοκτόνων ή μυκητοκτόνων, αλλά κάτι τέτοιο η ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ δεν το συνιστά, ακόμα και εάν ζημιωθούν τα φυτά, σε έναν ιδιωτικό και ιδιόχρηστο κήπο όπου τα συγκεκριμένα φυτά καλλιεργούνται περισσότερο για ψυχαγωγικούς λόγους.
Παρ' όλο που η ερασιτεχνική καλλιέργεια της φραουλιάς δεν είναι πάντοτε μία απλή υπόθεση, αφού συνήθως συνοδεύεται από αρκετές απώλειες, θα προτείναμε σε κάποια φίλη ή φίλο της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ να το επιχειρήσει. Στην περίπτωση εκείνη που τελικώς γίνει συγκομιδή καρπών, τότε σίγουρα η απόλαυσή τους θα είναι αξιομνημόνευτη.
2009 έως σήμερα ©ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, Πρωτότυπες Κηποτεχνικές Διαμορφώσεις Ιδιωτικών Και Ιδιόχρηστων Κήπων