Παιδικά παραμύθια με φυτά σε διασκευή ή καθώς μας έμαθε Αίσωπος και ο Βάβριος: ο βάτος και το έλατο, αυτό το κείμενο από τα άρθρα κηποτεχνίας και τα άρθρα κήπου διά την κατασκευή και συντήρηση κήπων, την αρχιτεκτονική κήπων, τη διαμόρφωση κήπου ή το αυτόματο πότισμα κήπου, προσδιορίζει σχετικές κηπουρικές εργασίες ή συμβουλές κηπουρικής. Όπως ισχύει διά τα υπόλοιπα κείμενα ή τα ΑΡΘΡΑ ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, έτσι και το παρόν άρθρο τελεί αυστηρώς υπό το καθεστώς νομικής προστασίας βάσει συμβολαιογραφικής πράξεως και σύννομων τεχνολογικών μέτρων προστασίας και διατάξεων ευρωπαϊκών Οδηγιών, νομικής βάσεως και του Νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων μετά των σχετικών νεωτέρων τροποποιήσεων αυτού (Ν. 2121/93, άρ. 66Α), καθώς προσδιορίζεται εις τους όρους χρήσεως του ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ της ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ.
Μία φορά και έναν καιρό στο πυκνό δάσος του Παρνασσού υπήρχε ένα υψηλό και λυγερόκορμο έλατο. Τα κλαδιά αυτής της ελάτης ήταν πυκνά και γεμάτα καταπράσινες βελόνες, ενώ υψώνονταν υπερήφανα από την πλαγιά του βουνού έτσι ώστε όλοι να θαυμάζουν την ομορφιά και τη χάρη του δέντρου. Τα πουλιά έβρισκαν καταφύγιο επάνω του και πάντοτε το ευχαριστούσαν για αυτό, αλλά και πολλά μικρά ζώα σκαρφάλωναν για να προστατευθούν από άλλα μεγαλύτερα που τα κυνηγούσαν. Μάλιστα, μερικές φορές όταν ο ουρανός ήταν καθαρός μπορούσε να καθρεπτιστεί η εικόνα του δένδρου στο ρυάκι με τη μικρή λιμνούλα που υπήρχε λίγο παρακάτω και το έλατο ένοιωθε μεγάλη χαρά για το πόσο επιβλητικό και γερό ήταν.
Όμως, μέσα στο δάσος υπήρχαν πολλά άλλα φυτά εκτός από το έλατο. Δένδρα και θάμνοι κάθε λογής ήταν σκορπισμένα παντού. Άλλα ήταν υψηλά και άλλα χαμηλά. Μερικά ήταν φουντωτά και ορισμένα έμοιαζαν λεπτοκαμωμένα. Τα χρώματα και τα σχήματά τους ήταν απίστευτα πολλά.
Δυστυχώς, κοντά στο έλατο είχε φυτρώσει πριν από πολλά χρόνια ένας βάτος. Ο βάτος σαν θάμνος είχε χαμηλό παρουσιαστικό σε σχέση με το πανύψηλο έλατο. Επίσης, ήταν γεμάτος αγκάθια. Παρ’ όλα αυτά συνεχώς ήθελε να συγκρίνει τον εαυτό του με το έλατο θεωρώντας το ότι αυτός είναι πιο σημαντικός. Αυτή του η συμπεριφορά έκανε το έλατο να θυμώνει, ώσπου μία ημέρα δεν άντεξε και του φώναξε με οργισμένη φωνή να πάψει επιτέλους να συγκρίνεται μαζί του. Ο βάτος ακούγοντας το εκνευρισμένο έλατο χαμογέλασε και το αποπήρε για ακόμα μία φορά.
-«Πώς τολμάς να συγκρίνεσαι εσύ μαζί μου;», απόρησε με έντονο ύφος το έλατο. «Ξέρεις τί δένδρο είμαι εγώ και πόσα πολλά οφέλη προσφέρω στους ανθρώπους ή στο δάσος που ζούμε; Γιατί με κοροϊδεύεις; Καλύτερα να σιωπήσεις. Εξ άλλου, εσύ ζούσες και θα ζεις στη σκιά μου», ξαναείπε το έλατο στον βάτο.
Ο βάτος βλέποντας ότι το έλατο δεν μπορούσε πια να ηρεμήσει από την οργή που ένοιωθε, έγινε ακόμα πιο εκνευριστικός. «Νομίζεις ότι είσαι σπουδαίο, αλλά τελικά είσαι και εσύ ένα τίποτα», αποκρίθηκε ο βάτος.
-«Εγώ είμαι ένα τίποτα; Εγώ είμαι το επιβλητικότερο από όλα τα δένδρα του βουνού. Σκίζω τα σύννεφα με την κορμοστασιά μου. Εμένα χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να φτιάχνουν τα δοκάρια και τις τρόπιδες στα πλοία τους. Μόνο εμένα εμπιστεύονται για τις στέγες των ναών και των σπιτιών τους. Ενώ εσύ τί προσφέρεις εκτός από μία μάζα από αγκάθια που όλοι βρίζουν γιατί αγκυλώνονται επάνω της;», ανταπάντησε το έλατο.
-«Σιγά τον σπουδαίο», είπε ο βάτος. Και συνέχισε «Νομίζεις ότι είσαι μεγάλος και τρανός έτσι δεν είναι; Ότι όλοι σε θαυμάζουν και υποκλίνονται μπροστά σου, ενώ εγώ είμαι ένα κακόμοιρο ή άσχημο φυτό που απλώς υπάρχει; Ωραία όλα αυτά, αλλά άκουσέ με και ύστερα για να δούμε τί θα πεις. Όταν ξαναπροσπαθήσεις να μου κάμνεις τον σπουδαίο φρόντισε να θυμηθείς να υπολογίσεις πόσα τσεκούρια και πριόνια θα χρειαστούν ώστε να σε κάνουν κομμάτια επειδή είσαι ψηλός και γεροδεμένος, αφού κανένας άνθρωπος δεν θα σε λυπηθεί όταν χρειαστεί να ζεσταθεί. Τότε θα δούμε εάν θα θέλεις να παραμείνεις έλατο ή θα θες να γίνεις ο ανάξιος βάτος που υποτιμάς, αλλά δεν φοβάται κανέναν».
Ακούγοντας αυτήν την τελευταία παρατήρηση του βάτου το έλατο άρχισε να νοιώθει περίεργα και να φοβάται. Άρχισε να καταλαβαίνει ότι αυτό που το ξεχώριζε από τα άλλα δένδρα ίσως ήταν η αιτία που θα το οδηγούσε πιο σύντομα στο θάνατο, γιατί αντί να το εκτιμήσουν οι άνθρωποι με σκοπό να το προστατέψουν, θα έπρατταν ακριβώς το αντίθετο.
Από αυτήν τη διασκευασμένη ιστορία του Βάβριου η οποία στηρίζεται στου μύθους του Αισώπου διδασκόμαστε ότι κάθε επιφανής και λαμπρός άνθρωπος μπορεί να έχει δόξα και φήμη, αλλά ίσως πρέπει να υπομείνει κινδύνους. Επιπροσθέτως, δεν έχει καμμία σημασία το εάν είσαι ξακουστός ή πλούσιος εάν ζεις καθημερινώς μέσα στο φόβο της καταστροφής ο οποίος θα σου στερήσει την πραγματική ατομική ελευθερία.
2009 έως σήμερα ©ΑΝΘΑΝΑΣΣΑ, Πρωτότυπες Κηποτεχνικές Διαμορφώσεις Ιδιωτικών Και Ιδιόχρηστων Κήπων